AKG CK-93 Blue Line hypercardioide microfoon capsule

sinds een week heb ik deze hyper-cardioide microfooncapsule voor mijn AKG SE 300 B microfoon pre-amp, waar je de capsule heel eenvoudig opschroeft -/klikt middels een bayonet-sluiting.

Het is mijn eerste hyper-cardioide ooit, ik kan niet goed aangeven welke karakteristieken speciaal bij deze CK-93 horen en welke over het algemeen bij hyper-cardioids. En excuses voor mijn anglicismen, ik heb alles over audio in het Engels geleerd en weet vaak niet het Nederlandse equivalent.

Het eerste wat mij opvalt, is de buitengewoon hoge mate van precisie van plaatsing die nodig is om deze microfooncapsule tot zijn recht te laten komen: hij is echt héél richtinggevoelig! Een halve cm naar links, rechts, boven of beneden maakt meteen enorm veel verschil uit! De omgevings 'rejection' is heel erg hoog aan weerszijden van de 'polar pattern', er komt echt ahw een heel smalle 'richtbundel' uit. Als je eenmaal de moeite hebt genomen om de capsule goed nauwkeurig te richten, is het geluid dat de CK-93 reproduceert heel erg helder en transparant, met sterke rejection van de geluiden die niet tot de gerichte geluidsbron behoren. Een béétje omgevingsgeluid blíjft echter, dordat het polar pattern nog een klein 'staartje' heeft. Hierdoor klinkt het resultaat niet doods, maar juist sprankelend.

Voor 'gerichte' spraak raad ik deze capsule zeker aan door de helderheid en transparantie, zolang je maar rekening houdt met de zeer gevoelige richtingskarakteristiek. Voor het opnemen van akoestische, Spaanse gitaar raadt ik hem af (ik heb het geprobeerd!) omdat hij juist te wéinig van de omgeving (lees: klankkast karakteristieken) opneemt. Voor mij was het een rare, verwarrende ervaring om bij het monitoren van mijn eigen gitaarspel maar een deel van de gitaarklank op mijn hoofdtelefoon terug te horen.

Kortom: een hoge kwaliteit capsule voor een beperkt aantal toepassingen.